“In gewone taal: de kracht, die de wereld zal veranderen, is niet geweld, is niet kennis, is niet technologie, maar vergeving”
“In de avond van de eerste dag van de week, toen de deuren van de verblijfplaats der leerlingen gesloten waren uit vrees voor de Joden, kwam Jezus binnen, ging in hun midden staan en zei: “Vrede zij u.” Na dit gezegd te hebben toonde Hij hun zijn handen en zijn zijde. De leerlingen waren vervuld van vreugde toen zij de Heer zagen. Nogmaals zei Jezus tot hen: „Vrede zij u. “Zoals de Vader Mij gezonden heeft zo zend Ik u.” (Johannes 20 19-23)”
Pinksteren, 9 Juni 2025 – Mgr Rob Mutsaerts is heel helder. Jezus brengt vrede, geneest harten en roept op tot vergeving. Zelfs in angst en geslotenheid kan hij binnenkomen en ons zenden Zalig Pinksteren!
Lees de volgende uitspraken, wat zeggen die over de eenheid die Christus voorhoudt? Voor de volledige tekst luister naar de podcast of ga naar de transcriptie hieronder.
““Want wat gebeurt er werkelijk? De leerlingen hebben de afgelopen dagen hun wereld uiteen zien vallen. De man op wie ze hun hoop hadden gebouwd is vermoord, ze zijn verraden, bang, verbijsterd en dan nu uit het niets staat hij daar met het littekens van het lijden nog zichtbaar en hij zegt iets dat tegelijkertijd aards en onuitsprekelijk hemels is, ‘vrede’.”
“Want als Jezus werkelijk is opgestaan werkelijk is verrezen, dan is alles anders. De wetten van ons, de gesloten wereld zijn doorkruist, niet afgeschaft maar overtroffen. De deur was dicht. En toch komt hij binnen.”
Lezingen Pinksterzondag:
Opening: naar Wijsh. 1,7 De Geest van de Heer heeft bezit genomen van de aarde: heel de wereld krijgt kennis van het Woord. Alleluia
Hand., 2, 1-11Zij werden allen vervuld van de heilige Geest en zij begonnen te spreken | 1 Kor., 12, 3b-7. 12-13 In één en dezelfde Geest zijn wij door de doop één enkel lichaam geworden | Joh., 20, 19-23 Zoals de Vader Mij gezonden heeft, zo zend ik u: ontvangt de heilige Geest
Muziek:
“Geest van God, adem van Leven” door een gelegenheidsensemble van studenten van het Lemmensinstituut.
Transcript van de tekst in de podcast:
Pinksteren. Wat treffen we aan in het evangelie? Op de avond van de verrijzenis treffen we een situatie aan, die ons meteen thuis zou moeten doen voelen.
Evangelie? Zou moeten doen thuis voelen? Niet iets bovennatuurlijks, ook niet iets heldhaftigs, maar iets heel menselijks. De leerlingen die hebben zich opgesloten. Waarom? Bang? Verward? . Waarom? Bang? Gezien wat allemaal met Jezus was gebeurd, de deuren zijn gesloten. Ja, wat gingen ze met hen doen? Ze hebben zich opgesloten.
Precies daar in dat afgesloten vertrek, in die stille angst daar gebeurt het. Hij komt binnen. Jezus kwam in hun midden zo staat er en zei ” vrede zij U , vrede zij met jullie!”. Als we denken dat het allemaal heel vroom en plechtig was… dan missen we de betekenis van dit moment.
Want wat gebeurt er werkelijk? De leerlingen hebben de afgelopen dagen hun wereld uiteen zien vallen. De man op wie ze hun hoop hadden gesteld… Hun hoop hadden gebouwd is vermoord, ze zijn verraden, bang, verbijsterd en dan nu uit het niets staat hij daar met het littekens van het lijden nog zichtbaar en hij zegt iets dat tegelijkertijd aards en onuitsprekelijk hemels is, “vrede”. Let op hij zegt niet “ik ben terug” of “zie je nou wel dat ik gelijk had” gelijk had gelijk had, nee hij zegt “Vrede zij met jullie”, alsof hij niet alleen gekomen is om een feit te bevestigen, maar om een hartenwond te helen.
Hier is het moment waarop het ongeloof zijn verdediging verliest. Want als Jezus werkelijk is opgestaan werkelijk is verrezen, dan is alles anders. De wetten van ons, de gesloten wereld zijn doorkruist, niet afgeschaft maar overtroffen. De deur was dicht. En toch komt hij binnen. En dat is precies wat Jezus vandaag ook met ons wil doen.
Niet in eerste instantie om ons verstand te overtuigen, dat komt later. Maar ons hart binnen gaan, onze geslotenheid, ons diepste verdriet en onze diepste hoop. En dan blaast hij over hen. Hij ademt over hen, een vreemd gebaar, ja, tenzij je weet dat de Bijbel, daar zie je het vaak, die adem van God in Ruach, denk eens aan Genesis, het scheppingsverhaal, God ademt, en er komt leven in de mens.
Hier ademt Jezus nieuw leven in zijn leerlingen en over ons. Het is Pinksteren, niet alleen leven, maar ook een missie: ontvangt de Heilige Geest, zegt hij. Denk daar eens over na. De mensen die op dat moment het minst geschikt lijken om iets groots te doen, bange, opgesloten leerlingen, die krijgen de grootste opdracht ooit: Als jullie zonden vergeven, dan zijn ze vergeven.
In gewone taal: de kracht, die de wereld zal veranderen, is niet geweld, is niet kennis, is niet technologie, maar vergeving.
“En dat is de kern van het christelijk geloof dat God zich niet tevreden stelt met een abstract systeem, een filosofie maar ons zondige, kwetsbare hart binnentreedt, het aanraakt en zegt: “vrede, ga nu en geef wat je ontvangen hebt”.
Dus als u vandaag denkt, ik ben niet geschikt, ik heb hem te vaak buiten gesloten, weet dan, u bent precies degene die hij uitkiest. Niet ondanks, maar juist vanwege uw geslotenheid. Want als hij daar kan binnenkomen, dan kan hij werkelijk overal komen. En als hij binnenkomt dan verandert alles. Niet in één klap misschien, maar wel onherroepelijk.
Wat een wonder eigenlijk. De vredevorst gekruisigd, zit op mensenhanden, begroet zijn vrienden met “vrede”. Geen aanklacht, geen “waarom heb je me verlaten?” Maar “vrede”. En hij toont zijn handen, zijn wonden, niet om schuld op te wekken maar om herkenning te geven. Zijn littekens zijn de bewijsstukken van zijn liefde.
En terwijl de wereld buiten nog steeds bedreigend is, zijn de leerlingen van binnen ineens veranderd. Hun hart wordt vervuld van vreugde en die angst is weg en ze gaan erop uit.
Hè “vrede zij met jullie zoals de Vader mij gezonden heeft, zo zend ik jullie” Zoals de Vader mij gezonden heeft, zo zend ik jullie. Ziet u het, ze worden niet alleen getroost, ze worden gezonden.
De mensen die nog maar net de deur op slot hadden gedaan, die krijgen een missie. Ze worden apostelen van een nieuw soort macht, de macht van vergeving. En dat is radicaal. Jezus geeft de sleutel van het Koninkrijk niet aan machtigen, niet aan wijzen, maar aan mensen die net nog… opgesloten zaten en wat is hun wapen? Geen zwaard, geen reden, geen rijkdom, maar vergeving. Wat een wonderlijke omkering.
In een wereld die draait om vergelding, biedt Hij vergeving, in een wereld die deuren sluit uit angst opent Hij harten met adem en in een wereld die denkt dat kracht zit in controle, daar toont hij ware kracht, die zit in genade. En hier zie je die twee typische kanten waarmee het evangelie ons telkens verrast.
En met die twee uitersten, de mensen die opgesloten waren, zaten, die worden erop uitgestuurd om anderen vrij te maken.
Misschien zit u ook achter een gesloten deur, misschien zijn het zorgen, schuld, teleurstelling, vermoeidheid, maar weet dan dit, de verrezen Heer wandelt nog steeds dwars door onze geslotenheid heen en hij zegt niet, waarom geloof je niet meer, maar… vrede zei u.
Laat hem binnen, laat zijn adem je raken en ga dan, misschien nog een beetje trillend, maar draag het door zijn geest, de wereld in, om vrede te brengen en uw eigen omgeving om te vergeven, kortom om Christus te volgen, verkondigen.
Nogmaals de deur was dicht. En toch kwam Jezus binnen. En nogmaals dit is precies wat Jezus vandaag ook met ons wil doen. Niet in eerste instantie ons verstand overtuigen maar ons hart binnen gaan. Onze geslotenheid, onze diepste verdriet, onze diepste hoop.
Nogmaals, denk niet ik ben niet geschikt want ik heb Christus te vaak buiten gesloten. Nee, u bent degene die haar uitkiest.
Denk aan die apostelen, denk aan Paulus denk aan Matteüs, denk aan zovelen.
Niet ondanks, maar juist vanwege die geslotenheid. Want nogmaals als hij daar kan binnenkomen dan kan hij werkelijk overal binnenkomen en kijk eens hoe die apostelen, die zo hun harten gesloten hadden voor Jezus. Maar na die ontmoeting hun harten opende. Hoeveel harten zij geopend hebben. Op hun weg. Op hun missie. Zalig Pinksteren
+Rob Mutsaerts
3 Juni 2025
250608 | [ XLS000]
